Maintenance Strategic Planning
MSP
_
RCM یا نگهداری و تعمیرات مبتنی بر قابلیت اطمینان یک فرآیند تحلیلی است تا اطمینان حاصل شود که سیستم‌ها به انجام آنچه که کاربر در زمینه عملیاتی فعلی خود نیاز دارند، ادامه می‌دهند. در این فرآیند کارکردها، خرابی‌های کارکردی از طریق روش FMEA (تجزیه و تحلیل حالات و اثرات خرابی) بررسی و تجزیه و تحلیل می‌شود و بهترین استراتژی مدیریت بر خرابی شامل PM ، Pdm، RTF (کارکرد تا خرابی) و FF و … اتخاذ می‌گردد.
- سازمان باید دارایی‌های فیزیکی را که بیشترین ریسک را برای سازمان دارند شناسایی کرده و فرآیند RCM را برای آن‌ها پیاده‌سازی کند. سازمان باید این کار را با استفاده از دستورالعمل اولویت‌بندی دارایی‌های فیزیکی به انجام رساند.
- سازمان باید بطور مستمر کلیه حالات و اثرات خرابی (FMEA) دارایی‌های فیزیکی تعیین‌شده را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد برای این کار، سازمان باید کمیته FMEA را تشکیل داده و خرابی را آنالیز کند.
- سازمان باید تأثیر و پیامدهای خرابی‌ها را بر دارایی‌های فیزیکی تعیین نماید و درجه ریسک خرابی‌ها را بر دارایی‌های فیزیکی محاسبه کند.
- سازمان با استفاده از درخت تصمیم‌گیری منطق تصمیم‌گیری (RCM) باید استراتژی مناسب نگهداری و تعمیرات را انتخاب نماید.
- سازمان باید همواره برنامه‌های نگهداری و تعمیرات تدوین‌شده را مورد بررسی و پایش قرار دهد و عملکرد و اثرات آن‌ها را بر سیستم مدیریت دارایی‌های فیزیکی ارزیابی نماید. این کار را با نظارت بر دستور کارها، اندازه‌گیری شاخص‌های کلیدی عملکرد، تهیه گزارش‌های مختلف مدیریتی و نتایج حاصل از ممیزی‌های داخلی انجام دهد. درصورتی‌که برنامه‌های نگهداری و تعمیرات تدوین‌شده کارایی لازم را نداشته باشند، اقدامات اصلاحی لازم باید صورت پذیرد و بخشی و یا همه فرآیند RCM برای کاهش پیامدهای خرابی دارایی‌های فیزیکی مجدد اجرا گردد تا اهداف موردنظر محقق شوند.